Kohut ve Kendilik Psikolojisi

İnsan belli bir zaman sonra refahlığa eriyor sanırım. Kendi temel çıkmazlarını da az da olsa çözümlüyor. Sonra ölümü de pek düşünmüyor. Ben 33 yaşındayım. Ama gördüğüm, Jung'un da söylediği hayat 40'dan sonra başlıyor. Peki o yaşa kadar ne yapacağız. deneyimlemeye devam. Bazen o kadar kitap okursun. Anladığını düşünürsün. Yaşı vardır ama. Bir daha okutur sana hayat. Halbuki altı çizili satırlara bakarsın ve içine taş düşer. Geçmiş bilgeliğini de seversin. Seviyorum onu. Bi çok şeyi 20 yaşında anladığımı düşündüğüm ama şu an unuttuğum yaştayım. Kendimi kötü hissetmeme gerek yok demek ki. İnsanlar, anlayanlar, belli bir zaman sonra her şey kafalarında oturuyorlar. Ve ben bu insanları çok seviyorum.