İçimizdeki Boşluk

Herkes şu ya da bu şekilde içinde kocaman bir boşluğun olduğunu farketmiş olmalı ki hayatlarımızı sürekli dokümante etme uğraşı içinde sanki ben buradayım ve yaşıyorum der gibiyiz. Sanırım yaşamını değerli olarak gören çok az kişi var. Başkalarının hayatlarına baktığımızda kendimizinkiyle ne kadar fazla benzerlik içinde olduğunu görünce dehşete kapılıyoruz.

Sanki varlığımız temelsiz bir inşaatin üzerine kurulu. Kaygan bir zemin üzerinde. Ne kadar gözardı etmeye çalışsak da ara sıra anksiyeteler şeklinde kendini belli ediyor.

Durun bir dakika dediğimizde birbirlerine bakacak milyonlarca şaşkın göz. O yüzden asla durmak yok. O yüzden kimse birbirinin yüzüne bakamıyor. Bakarsa o utancı farkedecek.

Lütfen benim utancımı farketme, ben de seninkini farketmeyeyim..